Van huis uit heb ik de traditie meegekregen dat wij, netals velen, op 4 mei om 20uur, 2 minuten stil zijn voor de oorlogslachtoffers. Dit deed ik als klein meisje met mijn gezin. Toen ik een jaar of 7 was vroeg ik aan mijn ouders waarom er geen 2 minuten stilte is voor onze voorouders, “zij hebben toch ook geleden?” Het antwoord van mijn ouders was; “Dat doen ze hier niet”. Ik begreep het niet en vond het oneerlijk. Waarom het leed van de ene voorouder wel herdenken, maar het leed van andere voorouder niet? Dit voelt niet goed. Toen is het zaadje ontstaan voor Stichting 3 mei, een liefdevol verzoek. Het is een liefdevol verzoek om het leed dat Nederland tijdens de koloniale tijd aan anderen mensen en (ruim 30) landen heeft aangedaan te herdenken met 2 minuten stilte om 20uur op de Dam, naast de 2 minuten stilte op 4 mei, omdat we allen gelijkwaardig zijn en er allen toe doen.
Gisteren heb ik, namens onze stichting, een hartelijk gesprek gehad met Nienke Majoor en Gerben van den Berg van Stichting 4 en 5 mei om samenwerkingsmogelijkheden te bespreken. In de toekomst meer hierover. Het voelde voor mij alsof na 35 jaar, de cirkel rond was met deze kruisbestuiving.
Rishma
#3meieenliefdevolverzoek #345mei #erkenning #heling #verbondenheid #inclusieveherdenking #nederlandsekolonialegeschiedenis #wanbon #wanpipel #alakondre #ubuntu #iambecauseweare #vasudhaiva #kutumbakam #thewholeworldisonefamily #freeatlast #wankofu #eenvuist #eenheid #gezamenlijkverleden #onelove #weequal #nosuffering
Reactie plaatsen
Reacties